Europejski Bank Centralny (EBC) postanowił 14 stycznia, że stopa procentowa pozostanie bez zmian, a jego prezes Jean-Claude Trichet wskazał, że ożywienie przebiegać będzie w 2010 roku w sposób nierówny i umiarkowany. Stopa podstawowych operacji refinansujących EBC pozostaje więc na bezprecedensowym, najniższym poziomie 1%. Utrzymuje się na nim od 7 maja 2009 roku. Stopy kredytu w banku centralnym i depozytu w banku centralnym pozostaną na niezmienionym poziomie, 1,75% oraz 0,25%. Te stopy też nie ruszyły się od 7 maja.

Bank Światowy zatwierdził 12 stycznia pożyczkę 200 mln euro dla Chorwacji, w celu udzielenia jej pomocy w prowadzeniu polityki podatkowej i społecznej. Chodzi o sprostanie kryzysowi. Pożyczka ta symbolizuje zwłaszcza uznanie Banku Światowego dla starań podjętych przez chorwackie władze. Celem jest ulżenie chorwackiej gospodarce, ciężko dotkniętej przez kryzys. Skurczyła się ona bowiem w trzecim kwartale 2009 roku o 5,7%. Liczba osób poszukujących pracy wzrosła w 2009 roku o około 21%: stopa bezrobocia sięga 16,1%.

Według danych opublikowanych przez Niemiecki Urząd Statystyczny, w 2009 roku Niemcy zaliczyły 5-procentową recesję. W 2008 roku wzrost wyniósł 1,3%. Skutki dla rynku zatrudnienia były jednakowoż ograniczone i wydaje się, że kraj znajduje się w dobrej pozycji, aby pociągnąć w 2010 roku europejski wzrost. Zdaje się, że największa europejska gospodarka miała jedne z najgorszych wyników w strefie euro. Eksport, tradycyjny mocny punkt Niemiec, poleciał w ciągu roku w dół o 14,7%, a inwestycje przemysłowe o 20%. Chociaż przemysł bardzo ucierpiał, plan naprawczy rządu ograniczył szkody w budownictwie (-0,7%), a konsumpcja gospodarstw domowych, dopingowana w szczególności premią za złomowanie, okazała się jedynym wsparciem dla gospodarki (0,4%). W wywiadzie udzielonym dziennikowi "Handelsblatt" (14.01.2010 r.) niemiecka kanclerz Angela Merkel wróciła do sprawy danych i strategii rządu.

15 stycznia grecki rząd przekazał Komisji Europejskiej swój program stabilności i wzrostu mający wydobyć kraj z kryzysu. W 2010 roku program obliczony na 10,3 mld euro zawiera środki obniżenia deficytu. Podniesienie budżetu musi zostać osiągnięte przez obniżenie wydatków publicznych do 57,7% PKB w 2013 roku, wobec 52% w 2009, oraz wzrost dochodów do 45,7% PKB w 2013 roku, w stosunku do 39% w 2009. Wśród środków przewidzianych na 2010 rok znajduje się ukrócenie przywilejów podatkowych i przyjęcie arsenału do walki z nadużyciami. Mają one zwiększyć dochody podatkowe o 2,3 mld euro, podczas gdy kraj spodziewa się intensyfikacji dopływu funduszy europejskich z powodu reaktywacji publicznych inwestycji rzędu 1,4 mld. Zredukowanie premii dla urzędników, a także obniżka wydatków szpitali ma przynieść zysk 2 mld euro.

Deficyt budżetowy Francji sięgnął w 2009 roku rekordowego poziomu 138 mld euro, niemniej to nieco mniej niż oczekiwano, ogłosił 15 stycznia francuski minister budżetu Eric Woerth. W 2008 roku deficyt państwa wyniósł 56,3 mld euro. "Wynika to ze wzrostu dochodów w stosunku do tego, czego oczekiwaliśmy, większych podatków od spółek. To znaczy, że przedsiębiorstwa antycypują w 2009 roku wyniki nieco lepsze, mimo iż sytuacja jest krucha. I jest nieco więcej dochodów z VAT i nieco mniej dochodów z podatku dochodowego" - wyjaśnił minister. 12 stycznia minister budżetu wskazał, że deficyt państwa pogłębił się 30 listopada do rekordowego poziomu 143,3 mld, wobec 66,6 mld rok wcześniej, i w całym roku 2009 ma zejść lekko poniżej progu 140 mld.

Wysoka Przedstawiciel ds. Polityki Zagranicznej Unii Catherine Ashton podpisała 13 stycznia, w imieniu Unii Europejskiej, porozumienie z Australią dotyczące bezpieczeństwa katalogowanych informacji. Dwie strony mogą od tej pory wymieniać się tym rodzajem informacji, będąc pewne, że pozostaną one poufne. Celem jest umocnienie dialogu i współpracy w zakresie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, gdzie Australia podziela interesy UE. Rada uprawniła Wysoką Przedstawiciel do zawarcia tego porozumienia decyzją z 30 listopada 2009 roku.

12 stycznia Komisja Europejska skierowała wnioski o udzielenie informacji do przedsiębiorstw farmaceutycznych w sprawie porozumień zawartych między laboratoriami pierwotnymi i producentami leków generycznych. Pierwsi wynagradzali drugich w zamian za odłożenie wprowadzenia produktu generycznego na rynek. Ten rodzaj porozumienia może szkodzić europejskim konsumentom, pozbawiając ich szerszego wyboru tańszych leków. Komisja może ocenić, że porozumienia te są pogwałceniem wspólnotowych przepisów w zakresie zmów kartelowych i nadużycia pozycji dominującej.

Ilość fałszywych monet euro wycofanych z obiegu spadła w ubiegłym roku o 12%, wynika z danych opublikowanych 11 stycznia, ale Komisja Europejska zapewnia, że nie popuści w walce przeciwko temu zjawisku. Zaprezentowana w tym względzie 11 września 2009 roku propozycja Komisji jest obecnie przedmiotem dyskusji w Radzie i Parlamencie Europejskim. Służy zapewnieniu większej jednolitości środków walki państw członkowskich z fałszerstwem tego rodzaju. Stworzono także porozumienia z krajami trzecimi, gdzie przechwytywanie sfałszowanych monet wzrosło. Fałszowanie pozostaje jednak zjawiskiem marginalnym (1 fałszywa moneta na prawie 90 000) i mniej znaczącym niż w przypadku walut krajowych przed wprowadzeniem euro.

Wysoka Przedstawiciel ds. Polityki Zagranicznej Unii Catherine Ashton stoi w obliczu katastrofy humanitarnej na Haiti. To test zdolności Unii Europejskiej do zareagowania w sposób szybki, skuteczny i zgodny w sytuacji takich kryzysów. Zdaniem Ashton, Unia i kraje członkowskie dobrze zdały test, przychodząc krajowi z "wszelkim natychmiastowym i niecierpiącym zwłoki wsparciem, którego potrzebował": wyspecjalizowanym personelem, ekspertami, materiałami do odbudowy, żywnością i lekami. Wysoka Przedstawiciel podkreśliła jednak, że konieczne jest od teraz przygotowanie się do kolejnego etapu, odbudowy kraju. Po pierwszej pomocy w wysokości 3 mln euro Unia obiecała, na zakończenie posiedzenia europejskich ministrów rozwoju 18 stycznia, przeznaczyć dla Haiti 420 mln euro, w tym 222 na pomoc doraźną.

27 ministrów spraw europejskich, zebranych 13 i 14 stycznia, dyskutowało nad wcieleniem w życie traktatu z Lizbony i kryzysem finansowym. Szeroko omówione zostało tworzenie instrumentów wprowadzonych przez nowy traktat (europejska inicjatywa obywatelska, klauzula solidarności w przypadku ataku terrorystycznego czy katastrofy naturalnej, Europejska Służba Działań Zewnętrznych i członkostwo Unii w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka). Ministrowie przedyskutowali również strategię "UE 2020", która ma zapewnić zrównoważony wzrost i generować zatrudnienie. Strategia "UE 2020" powinna zostać zainicjowana podczas posiedzenia Rady Europejskiej 11 lutego.

53% osób pochodzenia imigracyjnego w Niemczech myśli, że rozpoczynające się dziesięciolecie przyniesie im pozytywy. To wynik reprezentatywnego sondażu Institut für Demoskopie w Allensbach dla Fundacji Bertelsmanna. Młodzież jest najbardziej entuzjastyczna: wśród osób poniżej 25 roku życia jest 70% optymistów. Odczucia wahają się również w zależności od pochodzenia: osoby pochodzące z byłego bloku komunistycznego bardziej wierzą w przyszłość (63%) niż Turkowie (45%). Pomimo tego optymizmu, znacząca grupa imigrantów (37%) spodziewa się wzrostu napięć z Niemcami. Więcej niż czterech respondentów na dziesięciu (42%) ocenia, że różnice pomiędzy Niemcami i imigrantami zwiększą się. Jedynie jeden na trzech oczekuje, iż Niemcy dadzą dowód większego szacunku dla jego własnej osoby. 28% sądzi, że decyzje polityczne będą w większym stopniu brały pod uwagę potrzeby osób pochodzących z imigracji.

14 stycznia francuski prezydent Nicolas Sarkozy obiecał, że nie pozwoli "upaść" francuskiemu rolnictwu, które przechodzi przez swój najpoważniejszy kryzys w ciągu ostatnich 30 latach, ani "rozmontować" europejskiego rolnictwa. "Nie pozwolę upaść naszemu rolnictwu. To jeden z najbardziej wiodących sektorów naszej gospodarki, to element naszej narodowej tożsamości. Wszystko zostanie zrobione, abyście mogli żyć z tego, co umiecie robić, i przekazać najmłodszym wasze dziedzictwo" - zadeklarował Sarkozy, składając swoje życzenia środowisku wiejskiemu.

Alastair Campbell, były radca ds. komunikacji Tony'ego Blaira, potwierdził 12 stycznia podczas swojego przesłuchania przed komisją śledczą ds. wojny w Iraku, że były premier sprzyjał aż do końca dyplomacji. Blair, bardzo krytykowany w swoim kraju za warunki swojego przyłączenia się do "wojny Busha", pojawi się przed komisją pod koniec stycznia lub na początku lutego.

14 stycznia słowacki premier Robert Fico przyjął swojego hiszpańskiego kolegę José Luisa Rodrigueza Zapatero. Dwaj premierzy rozmawiali na temat europejskiego kalendarza. Zapatero powiedział, że Słowacja jest krajem pro-europejskim, którego gospodarka znacząco rozwinęła się w tych ostatnich latach i powinna jeszcze się rozwinąć w 2010. W celu wyjścia z kryzysu Unia musi być zjednoczona nie tylko w zakresie gospodarki, ale również w strefie socjalnej, ocenił. Fico zwrócił uwagę Zapatero na politykę energetyczną, przypominając kryzys gazowy z 2009 roku. Zapatero przyznał, że powiązania energetyczne są priorytetem. Wspomniano również o współpracy między dwoma krajami.

Według szacunków opublikowanych przez Eurostat 15 stycznia, strefa euro odnotowała w listopadzie 2009 roku nadwyżkę w handlu zewnętrznym z resztą świata w wysokości 4,8 mld euro, w porównaniu do nadwyżki 6,6 mld w poprzednim miesiącu i 7-miliardowego deficytu w listopadzie 2008. Z miesiąca na miesiąc eksport spadł o 0,4%, podczas gdy import wzrósł o 0,3%. Odnośnie handlu pozaunijnego, dane wskazują na deficyt 5,9 mld euro (wobec 24,4 w ubiegłym roku) i wzrost o 1,9% eksportu i o 1,5% importu. Niemcy są tym krajem wśród państw członkowskich, który wykazuje największą nadwyżkę (105,2 mld euro), wyprzedzając Irlandię (32,6) i Holandię (32,1). Największe deficyty odnotowano w Zjednoczonym Królestwie (-77,9 mld euro), we Francji (-42,5) i Hiszpanii (-40,7).

Według liczb opublikowanych przez Eurostat 15 stycznia, stopa rocznej inflacji w strefie euro wyniosła 0,9% w grudniu 2009 roku, wobec 0,5% w listopadzie i 1,6% w grudniu 2008 roku. Dla UE, stopy te sięgają odpowiednio 1,4%, 1% i 2,2%. Miesięczna stopa inflacji wyniosła 0,3% dla strefy euro i 0,2% dla Unii Europejskiej. Roczna inflacja najwyższa była na Węgrzech (5,4%), w Rumunii (4,7%) i w Polsce (3,8%), a najniższa w Irlandii (-2,6%), Estonii (-1,9%) i na Łotwie (-1,4%). Wzrost cen był znaczny zwłaszcza w przypadku alkoholu i papierosów, transportu, hoteli i restauracji, podczas gdy inflacja spadła w przypadku artykułów spożywczych.

Według danych opublikowanych 18 stycznia przez Eurostat, w 2008 roku 17% populacji UE zagrożonych było ubóstwem, co oznacza, że ich dochody po zasiłkach socjalnych znajdowały się poniżej progu ubóstwa. Od 2005 roku stopa zagrożenia ubóstwem w UE była relatywnie stabilna, wahała się od 16 do 17%.

W artykule na łamach "New York Times" z 11 stycznia laureat Nagrody Nobla z ekonomii Paul Krugman przeciwstawia "sukces gospodarczy Europy" parlamentarzystom republikańskim, którzy zapewniają, że reforma systemu opieki zdrowotnej, której chce amerykański prezydent Barack Obama, gospodarczo zatopi Stany Zjednoczone. Cytując Krugmana, "Europa jest sukcesem gospodarczym i sukces ten pokazuje, że demokracja społeczna funkcjonuje". Ekonomista wyraża żal z powodu "dogmatu gospodarczego obowiązującego" w Stanach Zjednoczonych występującego "u wielu demokratów jak również i wszystkich republikanów, ze swojej istoty". Zgodnie z nim "społeczna demokracja po europejsku może być tylko absolutną katastrofą".

W 2008 roku stabilność finansowa światowego systemu finansowego praktycznie załamała się. Od tego czasu przywódcy polityczni poszukiwali środków uregulowania go i kontrolowania. Pożądanych jest bowiem szereg reform, ale ich kalendarz cierpi na trzy słabości: kwestie drugoplanowe przykuwają większą uwagę niż na to zasługują; zmiany są w większości skutkiem regulacji, a połączony wpływ wszystkich trwających zmian nie jest wystarczająco brany pod uwagę. Regulacje wydają się bardziej konieczne niż kiedykolwiek, ale polityka, której drogą podążamy, nie wydaje się optymalnym scenariuszem dla zagwarantowania większej stabilności. Agendą reform powinno się kierować z większym wyczuciem priorytetów.

Notre Europe i Szwedzki Instytut Studiów Europejskich (SIEPS) opublikowały sprawozdanie z seminarium zorganizowanego 16 września 2009 roku w Sztokholmie, zatytułowanego "Jaka wspólna polityka dla rolnictwa i obszarów wiejskich po 2013 roku?". W godzinie strachu przed brakiem produktów spożywczych i załamania się rynków finansowych, opracowanie to powraca do konieczności zreformowania WPR.

Muzeum Sztuk Pięknych w Brukseli poświęca otwartą do 18 kwietnia wystawę meksykańskiej malarce Fridzie Kahlo. Wystawa obejmuje 19 płócien, akwafortę, 6 rysunków i szereg fotografii świadczących o jej mistrzowskim wkładzie w ruch symbolistów i surrealistów. W wieku 17 lat padła ofiarą dramatycznego wypadku autobusu. Jej życie było jedynie serią interwencji chirurgicznych w epoce raczkującej medycyny. Szereg poronień i jej burzliwe życie małżeńskie z Diego Riverą, znaczącym malarzem rewolucji, odcisnęły się w jej dziełach szczególną mocą i pięknem.

Wystawa poświęcona narodzinom impresjonizmu, na której zobaczyć można około 90 płócien z Muzeum d'Orsay w Paryżu, zorganizowana została przez Fundację Mapfre. Potrwa do 22 kwietnia. Przewodnim wątkiem obiektów zaprezentowanych w Madrycie pod tytułem "Impresjonizm, współczesny renesans" jest Edouard Manet. To obrazy akademickie, realistyczne i impresjonistyczne powstałe od końca lat 60-tych XIX wieku do początku lat 80-tych XIX wieku. Wśród nich "Chłopiec z piszczałką" Edouarda Manet, "Dworzec Saint-Lazare" Monet, "Huśtawka" Renoira czy "Dom powieszonego" Cézanna.

Cały świat zna Salvadora Dali, René Magritte czy Maxa Ernsta. Ale Jindřich Štyrský i Karel Teige są zdecydowanie mniej znani. A tymczasem są to godni reprezentanci surrealizmu, których pracowania nie znajdowała się w Paryżu, a w Pradze. Muzeum Wilhelma Hacka w Ludwigshafen wpadło na pomysł, by zgromadzić dwa skrzydła ruchu w podwójnej wystawie, która potrwa do 14 lutego. Zatytułowana jest "Wbrew wszelkiemu rozumowi. Surrealizm Paryż-Praga" i prezentuje 160 dzieł stworzonych od 1919 do 1969 roku w dwóch stolicach. Dwie inne wystawy pozwolą amatorom na pogłębienie tych odkryć. Muzuem Kunstverein w Ludwigshafen prezentuje symultanicznie retrospekcję surrealistycznej fotografii. Ze swojej strony zbiory Prinzhorn w Heidelbergu proponują odkrycie związków między "Surrealizmem a szaleństwem".